Kuwento ng Tunay na Pag-ibig

Kahon ng Pag-ibig

ni Juan Manuel Banquito (Manuel Xanders)

ika – 20 ng Oktubre, 2011, Huwebes

Anim na taon na ang nakalilipas nang muling bumalik sa Pilipinas si Regina mula sa bansang Amerika. Nakapagtapos siya nang kanyang pag-aaral sa Amerika ng kursong Bachelor in Fine Arts, Major in Interior Designing. Nakapag-aral siya sa ibang bansa dahil sa scholarship na kanyang natanggap noong araw nang kanyang pagtatapos sa sekundarya. Nagpasya siyang bumalik dito sa Pilipinas sa dahilang umaasa siya na kapag nalaman ni Samson, ang lalaking minamahal niya mula pa nang siya ay nasa Ikaapat na Taon pa lamang ng sekundarya, na siya ay nakapagtapos na at may sarili nang negosyo ay mamahalin na siya nito.

Si Regina ay isang matalino at masipag na babae, bukod pa diyan ay nagtataglay din siya ng kagandahang loob pati na panlabas. Tinuring pa siyang campus sweetheart sa loob ng apat na taon ng kanilang paaralan noong siya ay nasa sekundarya pa. Mas nakilala pa siya bilang ang pinakamatalinong estudyante sa kanilang paaralan. Tinuring pa sa kaniya ng kanyang mga guro, mapababae man o lalaki ay dream girl sapagkat lahat ng katangian ng isang babae ay makikita na sa kaniya.

Nakilala niya si Samson nang ito ay kanyang maging kamag-aral noong sila ay nasa Ikatlong taon na sa sekundarya, transferee kasi itong si Samson. Si Regina ang unang kumausap dito sapagkat siya ang pangulo ng kanilang klase. Noong una pa nga ay hindi niya nagustuhan ang pag-uugali nitong si Samson sapagkat ito ay nagpakita ng kayabangan sa kanya nang siya’y magpakilala dito at magpakilala sa harap ng buong klase. Tulad ni Regina, matalino at gwapo rin naman itong si Samson yun nga lang ay may kaunting kayabangan itong ipinamamalas sa iba. Sa buong taon na naging kamag-aral niya si Samson ay hindi na niya muli itong kinausap matapos nang una nilang pagkakakilala.

Nang sila ay tumuntong na sa kanilang huling taon sa sekundarya, naging kamag-aral pa rin ni Regina si Samson. Sa kanilang unang linggo sa pagiging senior ay nilapitan siya ni Samson at humingi ito nang kapatawaran sa nagawa niyang pambabastos kay Regina at agad naman siyang pinatawad ni Regina. Pagkatapos nang kanilang pag-uusap ay naging kaibigan na rin nila Regina si Samson. Lagi na ring kasama ni Samson ang grupo ng mga kaibigan ni Regina bilang sila lamang ang talagang naging kaibigan nitong si Samson.

Dumating ang buwan ng eleksyon para sa paghahalal ng panibagong pamunuan ng kanilang Supreme Student Government (SSG) na kasalukuyang si Regina ang pangulo dito. Ang buwan na ito ay tumapat din naman sa kanilang linggo ng pagsusulit. Walang nagawa si Regina kundi ang hilingin ang tulong ni Samson bilang pareho naman sila palagi ng mga naiisip na bagay. Tuwing pagkatapos ng kanilang klase ay laging tumutuloy agad ang dalawa sa opisina ng SSG upang paghandaan ang nalalapit na eleksyon. Dito na rin sila nagtutulungan para balikan ang mga kanilang napag-aaralan para sa kanilang periodical test. Dito na rin nagsimula ang lihim na pagtingin ni Regina kay Samson.

Dumating na ang araw ng eleksyon at napagtagumpayan naman nila ang lahat ng mga bagay na kanilang nagawan ng plano.

Isang hapon sa kantina, lumapit si Samson kay Regina upang magpatulong ito na ligawan ang isa sa kanyang mga kaibigan na si Ellery. Walang nagawa si Regina kundi ang sumang-ayon sapagkat naisip niya na ayaw din naman niyang tanggihan ang hiling ni Samson sapagkat ayaw nga niya itong mapalayo sa kanya.

Simula nang pag-uusap na iyon ay naging tulay siya nang pag-iibigan nina Samson at Ellery. Kasabay din nito ang pagkabasag nang kanyang puso sapagkat hindi naman niya mapigilan ang lalong paglalim nang kanyang pagtingin sa binata.

Pagkatapos nang isang buwan ay naging magnobyo’t nobya na si Samson at si Ellery sa tulong ni Regina. Sa araw na sinagot ni Ellery ang panliligaw ni Samson sa kanya ay doon na rin nagsimulang lumayo ang binata kay Regina na naging dahilan upang lalo pang masaktan ang pusong nagmamahal sa binata.

Malapit na ang buwan ng kapaskuhan nang muli siyang kinausap ni Samson at bigyan siya nito ng isang regalo, isang panyo na may nakaburdang pangalan ni Regina. Pag-iyak at yakap ang tanging naging sukli ni Regina kay Samson.

“Bakit Reg? May nagawa ba akong mali?” ang pagtatakang tanong ni Samson.

“Wala, Masaya lang talaga ako. Teka, bakit mo ba ako niregaluhan?” ang pagtatanong na sagot ni Regina.

“Ahh, wa…wala, wala lang, pasasalamat ko yan! Salamat ha?” ang mautal-utal na sagot ni Samson sa dalaga.

Umuwi agad si Regina pagkatapos niyang matanggap ang munting regalo mula sa binata. Lubos ang kasiyahan na nadarama ni Regina nang matanggap at nang ibalik ni Samson ang mainit na yakap na ibinigay niya. Tinabi pa niya ang pinambalot at ang munting lalagyan ng panyong bigay ng binata sa kanya.

Buwan ng Pebrero na at nalalapit na ang Junior-Senior Promenade Night o JS Prom Night ng kanilang paaralan, namomroblema itong si Regina sapagkat hindi naman niya alam kung makakapunta ba siya doon dahil sa dami nang kanilang mga gawain. Ngunit dumating ang isang araw na humingi naman ng tulong ang kaibigan niyang si Ellery sa kanya, na siya na lamang ang maging kapartner ni Samson sapagkat hindi naman siya marunong magsayaw at gustong gusto kasi sumali ni Samson sa cotillion ng kanilang JS Prom. Aga-agad naman ang pagsang-ayon ni Regina upang ito na ang maging daan niya para ipagtapat ang tunay niyang nararamdaman kay Samson.

JS Prom na nila, napag-usapan nina Regina na susunduin siya ni Samson sa kanilang tahanan upang sabay na silang magtungo doon sa reception ng kanilang JS Prom. Inaasahan ni Regina na tanging si Samson lamang ang susundo sa kaniya ngunit nagkamali siya at tila nakalimutan niya na may nobya ang lalaking minamahal niya at kapartner lamang niya ito sa pagsasayaw. Pagdating nila sa reception ay agad nang naghanda ang lahat ng mga kasali sa cotillion kaya nama’y muli na namang nakasama ni Regina si Samson. Habang sila ay nagsasayaw, binuksan na agad ni Regina ang usapan kay Samson. Ipinagtapat niya ang tunay niyang nararamdaman kay Samson. Sa lubhang pagkagulat ni Samson ay hindi niya sinasadyang maiwan si Regina sa gitna ng mga nagsasayaw na mga mag-aaral, sa harap ng maraming tao. Walang nagawa si Regina kundi umiyak na lamang at sinubukang umiwas sa kahihiyang natanggap niya. Ang lahat ng mga guro ay nagulat pati na ang mga mag-aaral kaya naman ay ipinatigil na agad ang pagsasayaw.

Pagkatapos ng gabing iyon, lubhang dinamdam ni Regina ang nangyari noong gabing akala niya ay ang magiging pinakamasayang parte ng kanyang buhay na humantong naman sa isang malaking kahihiyan at isa na namang malaking pagkabigo. Isang linggong lumiban sa klase si Regina, ang dahilan niya ay nagkasakit siya kahit na ang totoo ay nais lamang niyang umiwas sa mga tao lalo na kay Samson.

Nang muling pumasok si Regina ay agad naman siyang kinausap ni Samson at himingi ng tawad sa nagawa niyang pag-iwan sa kanya sa gitna ng maraming tao. Agad din naman niyang pinatawad ang binata sapagkat mahal nga niyang tunay si Samson.

Malapit na ang kanilang pagtatapos ngunit ang pagmamahal ni Regina kay Samson ay tila lalong lumalalim na dapat ay matapos na. Sa tuwing uuwi itong si Regina ay lagi siyang umiiyak sa iba pa niyang mga kaibigan sapagkat nasasaktan siya dahil hindi niya makayang tanggapin na ang magiging kaagaw pa pala niya ay isa sa kanyang mga kaibigan, si Ellery.

Graduation day na, ang huling araw ng kanilang pagkikita ni Samson.

Sa pagtakbo ng seremonya ay hindi inaasahan ni Regina na naipasa niya pala ang scholarship na inaplayan niya sa Amerika. Magkahalong lungkot at tuwa ang nadarama niya nang umakyat siya nang entablado at matanggap ang mga papeles papuntang Amerika. Natutuwa siya sapagkat matutupad na niya ang pangarap niya na makapag-aral ng interior designing sa Amerika at makapagtayo ng negosyo sa iba’t ibang bansa. Malungkot naman siya sapagkat mag-isa lamang siyang mamumuhay doon at mapapalayo siya sa kanyang pamilya, mga kaibigan at lalo na kay Samson ngunit wala siyang ibang magagawa kundi ang tanggapin na lamang ang mga oportunidad na nasa kanyang mga kamay na.

Sa Amerika, natutunan ni Regina na mamuhay mag-isa at dahil sa kulang din naman ang natatanggap niyang pera mula sa scholarship ay napilitan din siyang magtrabaho habang nag-aaral.

Pagkaraan ng apat na taon ay natapos niya ang kursong kanyang pinag-aralan at pinagsumikapan. Pagkatapos noon ay sumubok naman siyang magtayo ng isang negosyo, ang pagbebenta ng mga kagamitang bahay at consultation sa pagdidisenyo ng mga bahay. Namuhay pa ng panibagong dalawang taon si Regina sa Amerika at naging bihasa pa lalo sa propesyong tinahak niya. Nakapagpatayo na rin si Regina ng sarili nilang bahay sa Pilipinas na mismong mga kamay niya ang gumawa ng disenyo.

Ngunit isang araw, naisip ni Regina na mayroon na nga siya ng lahat ng mga bagay at nakamit na niya ang mga pangarap na matagal na niyang ninanais pero pakiramdam niya ay kulang pa din ang mga ito upang maituring niya ang kanyang sarili bilang isang masaya at matagumpay na babae. Naisip din niya na mahal pa rin pala niya ang binatang naging dahilan kung bakit niya nakamit ang mga pangarap na ito kaya naman ay sinubukan niyang magbalik sa Pilipinas upang makita ang binata at ipakita na matagumpay na siya at umaasa na mamahalin na siya sa pagkakataong ito.

Pagdating sa Pilipinas ay agad siyang tumungo sa paaralan kung saan siya nagtapos ng hayskul. Nagpasalamat siya sa kanyang mga guro at sa lahat ng bumubuo ng paaralan na iyon. Bilang ganti ay nangako din siya na kung may kailangan ang paaralan na mga kagamitan o tulong pangpinansyal ay tawagan lamang siya at ibibigay niya ang mga ito. Pagkatapos niya dito ay agad siyang tumungo sa bahay na kanyang naipatayo. Masaya siya sapagkat nakita na rin niya ang pagmamay-ari nilang tahanan na sarili niyang mga kamay ang gumawa ng disenyo.

Kinabukasan pagdating niya sa Pilipinas ay sinubukan niyang pumunta sa tahanan nila Samson ngunit nabigo siyang makita ang binata sapagkat hindi na roon nakatira ang binata. Upang aliwin ang sarili ay tumungo muna siya sa isang mall sa Makati at doon niya nakita ang binatang hinahanap ng puso niya, si Samson. Nilapitan niya ang binata at nakapag-usap din sila kahit sandali sapagkat may isang bata na bumasag sa kanilang pag-uusap at nagwikang:

“Papa, umuwi na po tayo!” ang pagod na wika ng isang bata.

“Uhm, Papa? Anak mo, Samson?” ang pagtatakang tanong ni Regina.

“Uhm, oo nga pala, si John, anak namin ni Ellery.” ang masayang sagot ni Samson.

Tila gumunaw ang mundo ni Regina nang marinig niya ang winika ni Samson sa kanya. Gulat na gulat siya at walang ibang nagawa kundi yakapin ang bata at ang batiin ng congratulations si Samson. Kahit na nasasaktan na siya ay sinubok pa rin niyang tanungin si Samson kung sila ba ni Ellery ay kasal na at tila nakabawi siya nang kasiyahan nang malaman niyang hindi pa kasal ang dalawa. Nakuha pa rin niyang magbitiw ng birong siya na daw ang bahala sa pagdidisenyo ng magiging tahanan nilang mag-anak.

Linggo-linggo ay binibisita ni Regina ang pamilya ni Samson upang kumustahin na rin ang kanyang kaibigan na si Ellery na kailanma’y hindi niya kinagalitan. Kung minsa’y nagbibigay din siya nang pera sa mag-anak sa tuwing kinukulang ito ng panggastos sa pang-araw-araw.

Sabado nang tumungo si Samson sa tahanan nila Regina at humihingi ito nang tulong na kung puwede ay pumasok siya sa kumpanya ni Regina sapagkat siya ay natanggal sa trabaho. Tinanggap niya si Samson at ginawang Store Manager ng isang branch ng kanyang negosyo sa pagtitinda ng mga kagamitang pangbahay.

Sa pagkakataong ito, sinubukan muli ni Regina na ipagtapat kay Samson na iniibig pa rin niya ang lalaki kahit na anim na taon na ang lumipas nang huli silang nagkita at nag-usap. Ngunit at tinanggihan siyang muli si Samson sapagkat huli na daw ang lahat para sa kanila. Nagtaka si Regina sa sinambit ni Samson sa kanya.

“Ha? Sa ‘ting dalawa? Ibig mo bang sabihin ay mahal mo rin ako?” ang gulat na gulat na pang-uusig ni Regina kay Samson.

“Oo Regina, nung nasa hayskul pa lang tayo!” ang panghihinayang na sagot ni Samson.

“Pero bakit mo hinayaan na umabot pa sa ganito? Hindi, hindi totoo yan! Kung mahal mo nga ako dapat dati, dapat noon pa lang, hindi mo na ako hinayaan na mapalayo pa sa’yo!” ani ni Regina.

“Natakot ako, natakot ako na baka masaktan si Ellery.” umiiyak na sambit ni Samson.

“Bakit ako Samson? Hindi ba ako nasaktan ha? Samson, basag na ako, wasak na wasak na ang puso ko.” umiiyak na panunumbat ni Regina.

“Patawad Regina, pero sana tandaan mo na mahal na mahal kita, noon pa.” sagot ni Samson.

“Masarap isipin na nagmula sa’yong mga bibig ang mga salitang iyan ngunit hindi pa rin sapat ang mga iyan para mapatunayan mo na mahal mo nga ako, na minamahal mo nga akong tunay” ani ni Regina.

Pagkatapos ng usapan nila ay sinubukan nilang maghiwalay ngunit biglang may naramdaman na pananakit sa ulo si Regina na dahilan upang dalhin siya ni Samson sa ospital.

Paggising ni Regina sa ospital ay wala na si Samson, tanging pamilya at mga kaibigan na lamang niya ang naroroon. Pinayuhan si Regina na manatili muna sa ospital sapagkat kinakailangan niyang dumaan sa ilang mga laboratory tests upang tignan kung ano ba talaga ang naging sanhi nang malubhang pagsakit ng ulo niya. Bukod pa dito ay nakitaan siya ng mga sintomas ng brain cancer base doon sa mga pinasagutang tanong sa kanya.

Humigit-kumulang dalawang buwan din na namalagi si Regina sa loob ng ospital at sa loob ng dalawang buwang iyon ay dalawang beses lang din niya nakita ang mga anino ni Samson, laging ang kanyang asawang si Ellery lamang ang nakikita niya. Sa loob din ng dalawang buwan na pagsusuri sa kalusugan ni Regina ay napatunayan nga na may brain cancer siya. Hindi ito matanggap ni Regina sapagkat para sa kanya ay hindi katanggap-tanggap na magkaroon siya nang ganoong klase ng sakit.

Patuloy pa rin na namumuhay ng normal si Regina, sinisikap niya na mapagaling ang sarili pati na ang mga sugat sa puso niya. Dumaan sa iba’t ibang proseso ang katawan ni Regina tulad ng CT Scan, radiotherapy, mga surgeries at nagsimula na rin siyang dumaan sa chemotherapy na inaasahang may malaking maitutulong sa kanyang paggaling. Sinubukan din niyang tumungo muli ng Amerika upang magpakonsulta na baka mali ang diagnosis sa kanya ngunit napatunayan na brain cancer talaga ang sakit niya ay nasa Stage 3 na ito.

Mag-iisang taon nang dinadala ni Regina ang sakit niya at pati ang mga sugat sa kanyang puso. Malapit na rin ang kaarawan niya ngunit may dala-dala na naman siyang panibagong pasakit bukod sa pagkasawi sa pag-ibig.

Bagong Taon na at kaarawan na ni Regina, inanyayahan niya ang lahat ng kanyang mga kaibigan kasama ang pamilya ni Samson. Sabay-sabay nilang sinalubong ang bagong taon ng puno ng saya at halakhakan. Sabay-sabay din silang nagpaputok ng iba’t ibang uri ng makukulay na paputok at kumain ng masasarap na pagkain na ang ilan ay inihanda ni Regina.

Matapos kumain ay dinala ni Samson si Regina sa lugar kung saan ang pinakapaborito nitong pamalagian, ang kanilang hardin. Dito ipinagtapat ni Samson na nalalapit na ang kanilang paghihiwalay ni Ellery sapagkat nahuli niya daw na may ibang lalaking kinababaliwan si Ellery at hinihintay na lamang niya ang tamang oras upang tapatin si Ellery. Nalungkot si Regina sa mga sinabi ni Samson tungkol sa mga ginawa ni Ellery na sa pagkakakilala niya ay hindi kayang gawin ng kaibigan niya. Sa kabilang dako, Masaya na rin si Regina sapagkat para sa kanya ay ito na ang magiging pinakamalaking regalo sa kanya ng Panginoon sa kanyang kaarawan.

Dumating na nga ang araw na hinihintay ni Regina na magkasama na nga sila ni Samson. Ngunit sa mga panahon ng kanilang pagsasama ay napapansin niya na nahihirapan din si Samson sa kalagayan niya dahil halos hindi na ito nakakatulog nang maayos sa tuwing siya ay inaatake ng kanyang sakit.

Sa kaarawan ni Samson, sinubukang sorpresahin ni Regina ang lalaking kinakasama, nagluto siya ng iba’t ibang masasarap na pagkain at nagbalot pa ng isang panyo upang magsilbing regalo niya sa minamahal. Si Samson ay manggagaling sa opisina at inaasahan ni Regina na makakauwi ito nang alas-otso ng gabi. Ngunit nagkaroon ng problema sa kumpanya si Samson na naging dahilan upang mapilitan siyang mag-overtime para agad na maresolbahan ang problema na kinakaharap ng kumpanya. Lingid sa kanyang kaalaman na ang minamahal niyang si Regina ay naghanda ng mga pagkain at regalo para sa kanya.

Sa paghihintay ni Regina kay Samson ay tila napagod ang sistema ng katawan niya at bigla na naman siyang inatake ng sakit niya at lubos niyang kinakailangan ang tulong ni Samson. Sinubukan niyang tawagan sa opisina si Samson pero tila namanhid na ang buong katawan niya at hindi na niya magawang humawak ng mga bagay-bagay. Ramdam din niya ang tila pagbibiyak ng kanyang ulo na nagiging dahilan sa kanya para manghina ang kanyang katawan. Sa sobrang pananakit ay hindi na ito kinaya ng kanyang sistema at bumitiw na lamang, tuloy ay bumagsak sa kanilang sahig ang nanliliit at nanghihinang katawan ni Regina.

Alas-onse na ng gabi nang dumating sa kanilang tahanan si Samson. Pagbukas niya ng kanilang pinto ay ginulat siya nang katawang nakahandusay na tila pilit humihingi ng tulong at naghahangad na makalabas ng bahay, ang katawan ni Regina. Kaya nama’y kahit hindi pa siya tuluyang nakakapasok sa kanilang tahanan ay agad na rin siyang umalis kasama ang walang malay na katawan ni Regina patungo sa ospital.

Pagdating sa ospital ay agad niyang tinawagan ang pamilya ni Regina at mga kaibigan nito. Sinubukan niyang magpakatatag ngunit nang makita na niyang paparating ang mga magulang ni Regina ay hindi na niya napigilang tumangis sa sobrang pag-aalala at takot na wala sa kanya si Regina.

Makalipas ang ilang sandali ng paghihintay, ang resulta na kanilang hinihintay ay tunay na nagpagulat sa kanila.

“Ms.Quintos is under state of coma and we wouldn’t know when will she wake up again.” wika ng doktor kay Samson, sa pamilya at sa mga kaibigan ni Regina.

Hindi matanggap ni Samson ang narinig kaya nama’y hindi rin niya nagawang pigilan ang sarili na suntukin ang doktor, buti na lamang ay naroroon ang ama ni Regina para pigilan ito na saktan nang paulit-ulit ang doktor.

“Hindi! Wala kang karapatan para sabihin ‘yan! Birthday ko ngayon, at magkasama naming ipagdiriwang ‘yon! Kaya gawin niyo ang lahat ng inyong magagawa para magising at gumaling siya!” ang pasigaw at tumatangis na wika ni Samson sa doktor.

Alas dose nang hatinggabi, tuluyan na ngang bumitaw si Regina.

Tumangis ang pamilya at ang lahat ng kaibigan ni Regina sa loob ng silid sa ospital. Ngunit nagulat ang ina ni Regina nang mawala sa kanilang paningin si Samson. Sinubukan nilang tawagan si Samson ngunit hindi man lamang niya sinubukang sagutin ito.

Si Samson ay tumungo sa tahanan nila ni Regina at doon nakita niya ang mga pagkaing kanyang hinain at ang regalong panyo ni Regina para sa kanya na may kasamang sulat na nagsasabing:

“Mahal, lubos ang sayang nadarama ko nang pinili mong mamuhay kasama ako sa kabila ng sakit na mayroon ako. Masaya rin ako dahil ang hiling ko na mahalin mo rin ako ay natupad at binigay ng Diyos na walang sinumang nasasaktan. Mahal, salamat sa mga gabing pinuputol mo ang iyong pagkakahimbing sa pagtulog para lamang yakapin at hagkan ang mga labi ko para mawala ang sakit na nararamdaman ko. Ikaw ang pinakamatalik kong kaibigan at ang pinakamasayang nangyari sa buhay ko. Mahal, mahal na mahal kita.”

Sa iyo lamang,

Regina

            Habang binabasa ni Samson ang sulat ay hindi niya napigilang tumulo ang nag-uumapaw na luha sa kanyang mga mata at hinalikan ang regalong panyo na mula kay Regina, ang panyong may pangalang burda ni Regina.