Miyerkules, Pebrero 29, 2012

Tula para sa taong Minamahal



Panaginip lang
ni Manuel Xanders

Sa pagsara at pagbukas ng mga mata,
Tanging mukha mo ang lagi kong nakikita.
Ngiting may kislap na tulad ng isang tala,
Na sa gabi ay minsan lamang makikita.

Sa tuwing mga mata ko ay napipikit,
Sa kilig ay kailangan ko ng medical kit.
Sa mga eksena puso ko'y naiipit,
Tila bulateng pilipit sa sobrang sakit.

Ang pagsalubong sa panibagong umaga,
Ay mukha mong may saya na wala sa iba.
Para kang milo na pundasyon ng araw ko,
Na nagbibigay ng init sa katawan ko.

Ngayon na ikaw ay aking naaalala,
Pagmamahal sayo’y lalong pang lumalala.
Dahil paghabol sayo'y wala akong angal,
Ngunit sa pagtakbo ng isip ako'y hingal.

Sa pagtulog ko ngayon ako'y maligaya,
Sapagkat sa panaginip tayo'y malaya.
Tila lovers na walang tigil ang lambingan,
Sa mga eksenang tunay ngang kaiinggitan.

Ngunit sa paggising luha'y tumulo bigla,
Sa mundo ng pantasya'y nagising na pala.
Tila lobong gawa sa pampaligong sabon,
Sandali lang pala ng ako ay ginumon.

Ikaw’y superhero sa oras ng pagtulog ko,
Na sasagip sa pagdadalamhati sayo.
Ililipad palayo sa mundong gising,
Habang isip ko’y patuloy na nahihimbing.

1 komento: